Nasady, czyli stalowe zakończenia kominów, najczęściej bywają prostymi walcami, lecz mogą przybierać także fantazyjne formy żagla czy ptasiej głowy. Jedne są statyczne, inne obracają się całe lub mają obrotową głowicę. Choć często prezentują się bardzo efektownie, to ich wygląd jest wtórny wobec funkcji. Wyjaśniamy, do czego służą i jak działają nasady kominowe.
Jak działa nasada kominowa?
Aby lepiej zrozumieć sens instalowania i sposób działania nasad, potrzebne są podstawowe informacje na temat samych kominów. Znajdziesz je w artykule: Do czego służy i jak działa komin?
Niezależnie od typu, każda nasada kominowa powinna spełniać dwie podstawowe funkcje:
- ochrona komina przed opadami atmosferycznymi i ptakami – nasada chroni komin przed zalewaniem deszczem, zatkaniem śniegiem, zanieczyszczeniami przyniesionymi przez wiatr (np. liście), a także przed osiedleniem się ptaków, których gniazda mogą całkowicie zablokować światło przewodów kominowych;
- wspomaganie ciągu kominowego – nasada powinna wspomagać wytwarzanie podciśnienia w kominie, a w efekcie wspomagać odprowadzanie zużytego powietrza, dymu oraz gazów spalinowych i zapobiegać ciągowi wstecznemu (więcej o tym niebezpiecznym zjawisku dowiesz się z artykułu Co jest przyczyną cofania się dymu w kominie?).
Rodzaje nasad kominowych
Dostępne na rynku nasady kominowe można podzielić na konstrukcje stałe, obrotowe i samonastawne oraz hybrydowe:
- stałe – są przeznaczone do montażu na kominach wentylacyjnych i wyprowadzeniach spalin z kotłów gazowych; zgodnie z nazwą nie mają elementów ruchomych, nie zmieniają swego położenia pod naporem powietrza (wiatru) – do wytworzenia podciśnienia wykorzystują wyłącznie odpowiednią budowę (często mają kształt litery „H” lub cylindryczny);
- samonastawne – dzięki mechanizmowi obrotowemu ustawiają się zgodnie z kierunkiem wiatru, dzięki temu cały czas osłaniają wylot komina i umożliwiają wytworzenie się podciśnienia po stronie zawietrznej (jego siła zależy od siły wiatru), nadają się do stosowania na kominach wentylacyjnych, dymowych i spalinowych;
- obrotowe – konstrukcje przeznaczone do przewodów wentylacyjnych, w przeciwieństwie do nasad samonastawnych nie obracają się całe: wiatr wprawia w ruch tylko głowicę, która wydajnie wspomaga ciąg kominowy – w czasie bezwietrznej pogody ich wydajność spada do zera;
- nasady mechaniczne – konstrukcje wyposażone w wentylator, który tłoczy powietrze do kolektora, skąd jest ono wydmuchiwane do przestrzeni pomiędzy wylotem kanału kominowego a jego obudową: szybko przemieszczające się powietrze wytwarza podciśnienie w kominie – nadaje się do wspomagania wentylacji grawitacyjnej oraz do stosowania ciągu w kominach odprowadzających dym kominków i kotłów CO na paliwo stałe;
- hybrydowe – połączenie nasady obrotowej i mechanicznej: wykorzystują energię wiatru, a w czasie bezwietrznej pogody załącza się silnik, aby wymusić obroty głowicy i wytworzyć podciśnienie.
Jakie nasady kominowe na kominy ceramiczne?
Nasadę należy zamontować na przewodach ceramicznych kominów wentylacyjnych i wyprowadzeniach dymu z kotłów CO na paliwa stałe. Wylot komina ceramicznego najlepiej zabezpieczyć stożkiem, czyli stalową osłoną, która chroni izolację komina systemowego przed zalewaniem wodą, a jednocześnie umożliwia odparowanie wilgoci z wełny mineralnej.
Stalowa nasada do komina ceramicznego powinna umożliwiać szczelne osadzenie w przewodzie. Instalacja polega na wciśnięciu rury nasady do rury ceramicznej – na taką głębokość, aby stalowy rant oparł się o krawędź rury ceramicznej. Przed wysunięciem się nasady zabezpieczają specjalne uchwyty (paski z blachy stalowej, które podginają się przy wciskaniu w ceramikę i blokują rurę). Jeżeli komin jest wyposażony w stożek, należy zastosować przejście ceramiczne, a dopiero w nim zainstalować nasadę.
Kiedy nasada kominowa nie jest potrzebna?
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, kominy na obiektach zlokalizowanych w II i III strefie obciążenia wiatrem (Pomorze, rejon Sudetów i Karpat) powinny być wyposażone w nasady zabezpieczające przed wstecznym ciągiem. Na pozostałych obszarach decyduje położenie budynków i sposób wyprowadzenia komina.
Rezygnacja z montażu nasady jest poważnym, lecz rzadko popełnianym błędem w budowie komina. Brak odpowiedniego zakończenia komina trudno przeoczyć, a poza tym łatwo go uzupełnić. Znacznie groźniejsze są usterki, których nie widać na pierwszy rzut oka. Opisaliśmy je szczegółowo w artykule Pięć błędów, których nie możesz popełnić przy budowie komina.
Czy są okoliczności, w których można zrezygnować z nasady kominowej? Tak. Pod warunkiem, że komin ma dobry ciąg. Może to wynikać z idealnej konstrukcji lub być następstwem zainstalowania urządzeń (np. wentylatory), które wymuszają właściwy przepływ gazów w kominie. Przesłanką do rezygnacji z czapy na kominie jest eksploatacja pieca na węgiel lub ekogroszek: zawarte w dymie substancje (głównie związki siarki) niszczą stal, a w efekcie konieczna jest częsta, kosztowna wymiana nasad.
Nie zaleca się też montażu klasycznych nasad z daszkiem na wyprowadzeniach przewodów kominowych z kotłów kondensacyjnych. Niska temperatura i duże nasycenie spalin parą wodną prowadzi do skraplania się i zamarzania wody na nasadzie. W czasie ostrych zim istnieje ryzyko powstania korka lodowego i zaczopowania komina.
Starannie dobrana nasada skutecznie wspomaga ciąg kominowy i chroni przed opadami atmosferycznymi. Pozwala uniknąć ryzyka powstania ciągu wstecznego, a w efekcie poprawia bezpieczeństwo eksploatacji urządzeń grzewczych.
Tu znajdziesz kominy na lata. Poznaj naszych partnerów